Voor Pamela was het leven vooral 'lang-leve-de-lol.' Doordat eerst haar broer op jonge leeftijd was overleden, daarna haar moeder een hartaanval kreeg en haar vader werd getroffen door uitgezaaide leverkanker leerde ze dat het leven kort zou kunnen zijn. Ze leerde ook dat de zon altijd weer gaat schijnen. Ook na kanker.
Pamela Hanique, 42 jaar. Getrouwd met Mike en 2 dochters. Bloom is bijna 16 en Flynn is 11.
In december 2022 veranderde die levensstijl door de diagnose borstanker (toen 41). 'Ik ontdekte zelf een knobbeltje in mijn borst en had nooit bedacht dat dit borstkanker was. Mijn broer is op 33 jarige leeftijd (2010) overleden. Mijn moeder heeft in 2015 lymfeklierkanker gehad (en nog een hartinfarct en 2 x een herseninfarct) en mijn vader heeft in 2021 de diagnose leverkanker gekregen met een extra mededeling: 'u bent uitbehandeld en moet naar een hospice.' Gelukkig heeft hij dit niet gedaan en leeft hij nog steeds.
In januari 2023 begon ik aan het chemotraject en in juni 2023 ben ik borstsparend geopereeerd. Tijdens de behandelingen probeerde ik zoveel mogelijk mijn “oude” leventje te leven. Tussen de kuren door werken, soms 2 uur per dag maar soms ook 8 uur. Ik bleef sporten en lekker naar de familie gaan. In juli 2023 kreeg ik te horen dat ik totale respons had van de chemo, dus dat eigenlijk bestralen niet nodig was. Deze keuze moest ik zelf maken, en ik heb uiteindelijk besloten om me niet te laten bestralen.
Helaas kwam toen het zwarte gat. Die hand die me mee nam door de behandelingen heen was er niet meer. De mensen om me heen dachten: oke klaar dus en alle aandacht verdween. Ik heb contact gehad met Martha Rijkmans (levenenzo.nl) en heb bij haar een coachingstraject gevolgd, heel fijn. Ik las ook redelijk wat boeken over (borst) kanker en heb bijna alle podcasts geluisterd.
Carma is een inloophuis in Naaldwijk, daar ging en ga ik nog steeds naartoe voor lotgenotencontact. Het is fijn als je niet alles hoeft uit te leggen, dat mensen je begrijpen.
Vroeger was ik een feestbeest maar nu heb ik daar helemaal geen zin meer in. Ik doe lekker rustig aan, geniet van kleine dingen en wil me vooral inzetten voor vrouwen met borstkanker. Daarom ben ik in april 2024 begonnen als coördinator bij Cancer Connect want veel mensen hebben na het horen van de diagnose ‘kanker’ behoefte aan contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik doe de intake gesprekken en koppel lotgenoten aan elkaar. Ook ben ik als vrjjwilliger begonnen bij de Borstkanker Vereniging. Ik zit weer lekker in mijn vel en ben dankbaar dat ik me nu kan inzetten voor anderen. Ik leerde dat de zon altijd weer gaat schijnen. Ook na de kanker.
Comments